Εκείνη τη χρονιά έδινα πανελλήνιες. Είχα ρίξει πολύ διάβασμα θυμάμαι όλη τη χρονιά και το τελευταίο μήνα ξημερωνόμουν διαβάζοντας.
Έτσι το περισσότερο χρόνο τον περνούσα στο γραφείο στο δωμάτιό μου.
Όταν ξαφνικά ένα βράδυ, εκεί που διάβαζα, ένιωσα ξαφνικά κάποιον να μου ακουμπάει το πόδι!
Πετάχτηκα πάνω τρομαγμένη και γύρισα να κοιτάξω ποιος ήταν. Δεν είχα ακούσει κανένα να μπαίνει στο δωμάτιο. Η πόρτα ήταν κλειστή.
Δεν είδα κανένα. Πίσω μου ήταν μόνο το κρεβάτι και η ντουλάπα. Πλησίασα δισταχτικά το κρεβάτι. Σιγά σιγά έσκυψα να δω μήπως είχε κρυφτεί κανένας από κάτω και μου έκανε πλάκα. Γονάτισα και κοίταξα. Κανείς!
Όπως έκανα να σηκωθώ, το φως στο υπνοδωμάτιο άρχισε να τρεμοπαίζει. Καθώς γυρνούσα το κεφάλι μου να δω τι έπαθε η λάμπα σα να έπιασα με την άκρη τον ματιών μου μια κίνηση μέσα στο δωμάτιο. Ξαναγύρισα το κεφάλι μου προς το κρεβάτι και παρατήρησα πως τότε ήταν ανοιχτό ένα φύλλο της ντουλάπας που πριν δεν ήταν!
Βγήκα τρέχοντας από το δωμάτιο και είπα στους γονείς μου τι συνέβη. Δε με πίστεψαν και μου πρότειναν να κάνω μεγαλύτερα διαλείμματα όταν διαβάζω μη πάθω τίποτα. Πήγαμε και μαζί στο δωμάτιο. Μόνο που η ντουλάπα ήταν κλειστή και το φως λειτουργούσε κανονικά. Ο πατέρας μου άνοιξε και την ντουλάπα για να μου δείξει πως δεν υπήρχε τίποτα μέσα.
Το βράδυ φοβόμουν να κοιμηθώ. Είχα αφήσει αναμμένο το φως στο γραφείο μου. Ξαφνικά, στη ντουλάπα πάνω διέκρινα μια σκιά! Μια λεπτή ψηλή ανθρωπόμορφη σκιά, η οποία φαινόταν ότι με πλησίαζε!
Έμεινα παγωμένη από το φόβο καθισμένη στο κρεβάτι. Η σκιά είχε φτάσει σχεδόν στα πόδια μου και ξαφνικά χάθηκε κάτω από το κρεβάτι. Φοβόμουν να σηκωθώ μήπως αυτό το πράγμα μου πιάσει τα πόδια! Έμενα ακίνητη στο κρεβάτι μέχρι που...
Μέχρι που η σκιά τράβηξε το πάπλωμα από το κρεβάτι και αυτό έπεσε όλο κάτω! Τότε πετάχτηκα τσιρίζοντας βοήθεια και πήγα στο δωμάτιο των γονιών μου.
Και πάλι δε με πίστεψαν. Νόμιζαν ότι ήταν ένας εφιάλτης. Τις επόμενες μέρες διάβαζα και κοιμόμουν στο καναπέ στο σαλόνι. Τα βράδια άκουγα από το δωμάτιό μου θορύβους σα πατημασιές. Δε πήγα ποτέ να διαπιστώσω αν όντως άκουγα σωστά.
Ευτυχώς πέρασα σε πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη και έφυγα από το σπίτι. Κάθε φορά που επιστρέφω στους γονείς μου κοιμάμαι πάντα στο καναπέ στο σαλόνι.
Διαβάστε επίσης:
Η ντουλάπα στο δωμάτιο
Το κομμάτι της τούρτας
22 σχόλια:
δεν νωμιζω οτι συμβαινουν τετια ,αλλα εχω ζησει και χειρωτερα .Κατι τετιο πρωτη φορα το ακουω
Τα έγραψα ακριβώς όπως τα έζησα! Τι χειρότερο έχεις περάσει εσύ δηλαδή;
Συγνώμη,αλλά μην το πάρεις στραβά.Μήπως είχε κουραστεί το μυαλό σου από το διάβασμα και τα φανταζώσουν όλα αυτά; (Γιατί το έχω πάθει και εγώ αυτό)
Τι να σου πω... Είμαι σίγουρη πως έτσι έγιναν τα πράγματα... για μήνες δε μπορούσα να το ξεπεράσω. Και οι γονείς μου λένε ότι απλά ήταν ένας εφιάλτης . Ότι είχα κουραστεί από το πολύ διάβασμα. Αλλά όλα ήταν τόσο αληθινά! Αποκλείεται να τα φαντάστηκα όλα αυτά. Δε γίνεται... Νομίζω δηλαδή
οπα παιδια εγω την πιστευω την κοπελα γιατι το ιδιο εχω ζησει και εγω αλλα δε πηγαινω πανεπιστημιο ακομα αλλα ηταν πολυ ιδιο!!!!!!!!
εσυ Ευανθια πιστευηςστο μεταφυσικο δηλ.πνευματα εξωγιηνους και τετοια?????
Μετά από αυτό άρχισα να διαβάζω μερικά βιβλία και άρθρα που έβρισκα στο ίντερνετ. Τα περισσότερα μου φάνηκαν υπερβολές. Ίσως όντως το έπαθα από το πολύ διάβασμα. Μπορεί το μυαλό να μου έπαιξε παιχνίδια. Εσύ που είπες πιο πάνω ότι έχεις ζήσει κάτι παρόμοιο θες να μου πεις τι ακριβώς ήταν;
οχι δεν ημουν εγω αλλα καποιος αλλος εγω μονο σε ρωτησα αμα πιστευης στο μεταφυσικο
εγω παντως πιστευω σε ολα αυτα γιατι μου εχουν συμβει χιλια δυο μαλιστα εγω και η ξαδερφη μου εχουμε ανοιξει κατι σαν εργαστηρι και τα μελεταμε αλλα αφου μαλωσαμε δεν το ξανανοιξαμε αλλα να σας πω την αληθεια ειχαμε δει τοσα πραγματα που αφηστε το καλυτερα.Αλλα αφου εχω λιγο χρονο να σας πω πως ειχε (η ξαδερφη μου) ενα πινακα σαν την τζοκοντα που ουτε χαμογελουσε ουτε ηταν λυπημενη και ημασταν σιγουρες οτι κουναγε τα ματια.Δεν μπορω να σας πω περισσοτερα αλλα πρεπει να φυγω
Φίλε μας που έχεις ζήσει πολλά περίεργα πράγματα περιμένουμε τις ιστορίες σου στο e mail μας ourhorrorstory@gmail.com για να τις δημοσιεύσουμε αν θέλεις!
το θεμα ειναι οτι δεν εχω Facebook(SORRY)
αχ δεν ξερετε ποσο πολυ θα ηθελα να ανεβασετε τις ιστοριες μου που ειναι και πολλες αλλα.......
παντως να ξερετε πως εχω διαβασει καθε σας ιστορια και ειμαι μεγαλη θαυμαστρια!
Δεν χρειάζεται να έχετε facebook για να στείλετε τις ιστορίες σας. Απλά ένα e mail. Και με το e mail σας μας στέλνετε στο ourhorrorstory@gmail.com την ιστορία σας και την δημοσιεύουμε. Τόσο απλά!
Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σας λόγια! Έρχονται σύντομα ακόμη πιο τρομακτικές ιστορίες!
αλλα το θεμα ειναι οτι ουτε email δεν εχω α ναι και αμα ειναι να μου μιλατε στον ενικο 13 ειμαι μονο
Φίλε μου μπορείς να δημιουργήσεις εύκολα ένα e mail στο gmail η στο yahoo. Δυστυχώς χωρίς e mail δεν μπορείς να στείλεις ούτε χρησιμοποιώντας τη φόρμα επικοινωνίας που έχουμε στο site μας τέρμα κάτω δεξιά
Μάλλον θα στείλω και εγω μια ιστορία!!!:)♡
Κοίτα ίσως από την πολλή κούραση να έβλεπες πράγματα που δεν υπήρχαν
ΕΥΧΕΛΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ !!!!
Από την κούραση τα έπαθες όλα αυτά. Η φαντασία σου φταίει. Τι ευχέλαια και κουραφέξαλα λέτε;
GreekBlogger2016 χαχαχα επιμενεις εσυ το χαβα σου ειπαμε το ευχελαιο γινεται μονο σε περιπτωση βαριας ασθενειας σε ενα ατομο και σε ενα σπιτι.Βρε μουλαροπεισμα που τοχει ο χριαστιανος!!
Δημοσίευση σχολίου