Πρώτα θα ήθελα να σας συγχαρώ για τη σελίδα σας! Είναι πολύ ωραία! Μου αρέσει ότι οι ιστορίες σας είναι πρωτότυπες, δεν υπάρχουν πουθενά αλλού (και πιστέψτε με διαβάζω αρκετές σελίδες σαν τη δική σας στο ίντερνετ - αλλά όλες τις ίδιες ιστορίες έχουν)
Λοιπόν διάλεξα εσάς για να σας πω τι έπαθα το καλοκαίρι.
Γυρνούσα αργά το βράδυ με τα πόδια στο σπίτι. Είχα βγει σε ένα μπαρ στου Παπάγου. Μένω πολύ κοντά από εκεί. Περίπου στα δέκα λεπτά με τα πόδια.
Σας έχει τύχει να περπατάτε και να νιώθεται ότι κάποιος σας παρακολουθεί; Σας έχει τύχει να αισθάνεστε μια παρουσία κοντά σας; Λοιπόν εμένα μου έτυχε αυτό ακριβώς καθώς περπατούσα για το σπίτι.
Ο δρόμος ήταν έρημος. Δε κυκλοφορούσε ψυχή. Κι όμως αισθανόμουν κάποιον ακριβώς από πίσω μου. Όσες φορές κι αν κοίταξα πίσω δεν είδα κανέναν.
Μετά από λίγο όμως... Μετά από λίγο άρχισα να ακούω βήματα από πίσω μου. Γύρισα και είδα ένα τύπο με μάσκα στο κεφάλι να με ακολουθεί!
Ο τύπος αυτός ήταν ψηλός, γεροδεμένος, ντυμένος στα μαύρα και φορούσε μια λευκή μάσκα...
Άνοιξα λίγο το βήμα μου και είδα ότι το ίδιο έκανε κι αυτός.
Τότε άρχισα να τρέχω με όλη μου τη δύναμη. Το ίδιο έκανε κι αυτός... Βεβαιώθηκα τότε ότι ήθελε να μου κάνει κακό. Έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να προλάβω να φτάσω στο σπίτι πριν προλάβει να με φτάσει.
Κέρδιζε όμως έδαφος. Ήταν πιο γρήγορος από εμένα.
Καθώς περνούσα ένα δρόμο ένα αυτοκίνητο που πέρασε του έκοψε τη φόρα ευτυχώς και έτσι κέρδισα και πάλι μερικά μέτρα.
Έτρεχα ασταμάτητα κοιτάζοντας συνεχώς πίσω για να δω που βρισκόταν ο μασκοφορεμένος άντρας. Με το που πέρασε το αμάξι, αυτός άρχισε να τρέχει πάλι από πίσω μου.
Έφτασα στη πολυκατοικία μου. Έβγαλα τα κλειδιά από τη τσέπη και πήγα να ανοίξω τη πόρτα. Τα κλειδιά μου έπεσαν στο πάτωμα πριν προλάβω να ανοίξω. Έσκυψα να τα πάρω κοιτάζοντας πίσω να δω που είναι ο μασκοφορεμένος άντρας. Με είχε σχεδόν φτάσει...
Προσπαθώντας να βάλω το κλειδί στην κλειδαριά της πόρτας άκουγα τις φωνές από τους γονείς μου. Ήταν στο μπαλκόνι. Πως δε σκέφτηκα να φωνάξω βοήθεια; Θα προλάβω να ανοίξω; Θα με πιάσει; Όλες αυτές οι σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου...
Ο μασκοφορεμένος άντρας ήταν πια σε απόσταση αναπνοής. Άνοιξα τη πόρτα, μπήκα μέσα και πήγα να την κλείσω. Ο μασκοφορεμένος άντρας πρόλαβε και έπιασε τη πόρτα πριν προλάβω να την κλείσω.
Άρχισε να τη σκουντάει για να την ανοίξει. Εγώ άρχισα να φωνάζω βοήθεια και να προσπαθώ με όλη μου τη δύναμη να κλείσω τη πόρτα. Μα δε με άκουγε κανένας;
Τελικά κατάφερα να τη κλείσω. Ή έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Το χέρι του μασκοφορεμένου άντρα πιάστηκε στη πόρτα. Εγώ συνέχισα να την πιέζω για να κλείσει. Ο άντρας δεν έβγαλε καμία κραυγή πόνου. Του χτύπησα το χέρι με τη πόρτα δύο τρεις φορές μέχρι που το τράβηξε και κατάφερα να την κλείσω.
Έτρεξα πάνω στο διαμέρισμα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου. Μπήκα μέσα έντρομος και βγήκα στο μπαλκόνι για να πω στους γονείς μου τι έγινε.
Με το που έφτασα στο μπαλκόνι ρώτησε η μάνα μου: "Γιατί ήρθες έτσι τρέχοντας; ΄Σε βλέπαμε από εδώ πάνω. Έγινε κάτι;".
"Μα δεν είδες τον άντρα με τη μάσκα που με κυνηγούσε;" της απάντησα.
Και τώρα η ιστορία γίνεται ακόμη πιο περίεργη. Ούτε ο πατέρας μου ούτε η μητέρα μου είδαν κάποιον άντρα να τρέχει από πίσω μου. Μου είπαν ότι έτρεχα μόνος μου μέσα στο δρόμο. Είχα πιει μόνο μία μπύρα, δε καπνίζω, δε κάνω ναρκωτικά...
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Βαγγέλη για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο
ourhorrorstory@gmail.com
για να την δημοσιεύσουμε.
2 σχόλια:
"Have you ever been alone at night,thout you heard footsteps behind,turn around and none's there,and as you quicken up your pace you find it hard to look again because you're sure theres someone there......" IRON MAIDEN.....
Φοβερο,,,γινονται πολλα και καλο ειναι να αποφευγουμε ερημα σημεια
Δημοσίευση σχολίου