Our Horror Stories: Για την καλύτερη κατανόηση της ιστορίας διαβάστε πρώτα το
και
Για αρκετή ώρα εξηγούσαν που, πως και τι θα κάνουμε. Πως θα πάρουμε εκδίκηση για το θάνατο των τριών φίλων μας. Δε μπορώ να πω ότι ήμουν συγκεντρωμένος και ότι είχα καταλάβει ακριβώς το σχέδιο. Το μυαλό μου είχε μείνει σε όσα είχα μάθει πριν λίγο.
Τους τρεις φίλους μας που σκοτώθηκαν, καθώς και την υπόλοιπη παρέα, τους είχε προσλάβει κάποιος - δε ξέραμε ποιος- για να βγάλει από τη μέση έναν αντίπαλό του. Επρόκειτο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών.
Τους είχε πει ότι θα έπρεπε να πάνε καλά προετοιμασμένοι, γιατί αυτόν που έπρεπε να σκοτώσουν ήταν εξαιρετικά επικίνδυνος.
Έτσι είχαν πάει όλοι οπλισμένοι. Κι όμως δε κατάφεραν να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Για ένα περίεργο λόγο, ανεξήγητο, αυτοκτόνησαν στη μέση του δρόμου.
Όπως σας είπα, δε γνωρίζαμε ποιος τους πλήρωσε (ποιος ήταν ο πελάτης δηλαδή) για πάνε να σκοτώσουν τον αντίπαλό του. Από σημείωμα που είχε αφήσει όμως ένας από τους τρεις φίλους μας, ξέραμε το τηλέφωνο του πελάτη και ποιον έπρεπε να βγάλουμε από τη μέση.
Γνωρίζαμε και τι έπρεπε να κάνουμε. Να τελειώσουμε τη δουλειά και να πάρουμε εμείς τα χρήματα. Το βράδυ θα ερχόμαστε σε επαφή με το πελάτη και στη συνέχεια θα παρακολουθούσαμε το στόχο, έτσι ώστε να οργανώσουμε το σχέδιο δολοφονίας του. Αποφασίσαμε ότι το πελάτη θα τον συναντούσε ο Γιώργος κι εγώ.
Η αλήθεια είναι ότι δίσταζα να συμμετάσχω σε όλο αυτό το εγχείρημα. Δεν ήθελα να σκοτώσω, δεν ήθελα να συμμετάσχω στην δολοφονία κάποιου. Σκεφτόμουν να τα πω όλα αυτά στο φίλο μου το Νίκο, αλλά από την άλλη φοβόμουν την αντίδραση της "καλής" παρέας μου όταν το μάθαινε.
Έτσι για άλλη μια φορά βρήκα τη λύση στα ναρκωτικά.
Είχα μαστουρώσει για τα καλά και άργησα στο ραντεβού με τον πελάτη. Πήγε πρώτος ο Γιώργος στο σημείο που είχαμε δώσει ραντεβού. Όταν έφτασα εγώ, είχε περάσει περίπου ένα τέταρτο, ίσως και παραπάνω.
Καθώς πλησίασα είδα το Γιώργο και πήγα να τον φωνάξω να του πω ότι έφτασα, όταν...
... όταν είδα με ποιον μιλούσε, ποιος ήταν ο πελάτης... Ή μάλλον η πελάτισσα. Ήταν η γυναίκα με τα κόκκινα που είχα δει στο μπαλκόνι μου. Η πελάτισσα ήταν η γυναίκα που είχε σαπίσει στο ξύλο τους δύο τσιγγάνους στο Μοναστηράκι.
Κρύφτηκα για να μη με δούνε. Η γυναίκα με τα κόκκινα και ο Γιώργος έδωσαν τα χέρια και η γυναίκα έφυγε. Ο Γιώργος άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου και τότε έκανα κι εγώ την εμφάνισή μου.
"Που είσαι ρε μαλακισμένο;" ρώτησε ο Γιώργος. Του εξήγησα πως μόλις έφτασα γιατί ήμουν κομμάτια από τα ναρκωτικά. "Δε πειράζει" μου είπε. "Συμφώνησε η τύπισσα να ολοκληρώσουμε εμείς τη δουλειά".
Την δουλειά θα την κάναμε έτσι κι αλλιώς. Ήθελαν να πάρουν εκδίκηση για το θάνατο των τριών φίλων μας. Η συμφωνία με τη πελάτισσα θα μας έφερνε και το παραδάκι.
Χωρισμένοι σε ομάδες των δύο παρακολουθούσαμε το σπίτι του θύματος. Τις κινήσεις του, τις συνήθειές του. Φαινόταν ένας απλός άντρας, ήσυχος. Χωρίς πολλά λεφτά ή περίεργες επαφές με τον υπόκοσμο. Δε μπορούσα να καταλάβω γιατί τον ήθελαν νεκρό.
Μετά από λίγο καιρό ήρθε η στιγμή να ολοκληρώσουμε τη δουλειά. Ξεκινήσαμε 4 άτομα οπλισμένοι. Πήγαμε στη πολυκατοικία και διαρρήξαμε την είσοδο. Ανεβήκαμε στο τρίτο όροφο που ήταν το διαμέρισμα του.
Μόλις πήγαμε να διαρρήξουμε κι αυτή τη πόρτα, τη βρίσκαμε ανοιχτή.
Βγάλαμε τα όπλα, τα οπλίσαμε και μπήκαμε μέσα. Είδαμε το θύμα να κάθεται στο καναπέ και να ετοιμάζει τσάι αμέριμνος. Τον σημαδέψαμε με τα όπλα.
"Σας περίμενα" μας είπε και σήκωσε ήρεμος το φλιτζάνι του για να πιει το τσάι.
(Λόγω του μεγέθους της ιστορίας η συνέχεια θα δημοσιευτεί σε επόμενη ανάρτηση)
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο
ourhorrorstory@gmail.com
για να την δημοσιεύσουμε.
1 σχόλια:
Έχει πολλά ακόμη; Πότε θα βάλετε το επόμενο μέρος;
Δημοσίευση σχολίου