Στην Απέναντη Πλευρά

Γεια σας και πάλι. Σας είχα στείλει την ιστορία μου με τον καθρέφτη που είχαμε στο χολ και το περιστατικό που έγινε μετά το θάνατο του παππού μου. (Σημείωση OHS: διαβάστε την ιστορία Καθρέπτης - Πύλη). Οι γονείς μου, μου είπαν την ιστορία για τον καθρέπτη και σκέφτηκα να σας την στείλω.

Όταν η μητέρα μου έμεινε έγκυος στον αδερφό μου, ο παππούς μου αποφάσισε να τους αγοράσει ένα διαμέρισμα ώστε να μην είναι στα ενοίκια.  Ήταν μια μεγάλη οικονομική βοήθεια για την οικογένειά μου, καθώς δούλευε μόνο ο πατέρας μου. 

Το σπίτι που αγόρασαν τελικά, ήταν σε μια πολύ καλύτερη περιοχή από αυτή που νοικιάζανε, κατάλληλη για το νέο μέλος που θα ερχόταν στην οικογένεια, κοντά στην αγορά και στο δημοτικό σχολείο, δίπλα σε ένα μεγάλο πάρκο, ενώ το γυμνάσιο και το λύκειο απείχε μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι. Θα τα είχαν όλα στα πόδια τους!

Ο πατέρας μου θυμάται ότι την πρώτη μέρα που μπήκαν στον σπίτι, πριν ακόμη αρχίσουν να μετακομίζουν τα πράγματα, ο παππούς μου είδε πεταμένο στα σκουπίδια, λίγα μόλις μέτρα από την πολυκατοικία, έξω από το δημοτικό σχολείο ένα καθρέφτη. 

Ήταν ένας κλασικός μεγάλος ξύλινος καθρέφτης (αυτός που είχαμε στο διάδρομο και είχαμε σκεπασμένο με το σεντόνι μετά το θάνατο του παππού μου - σημείωση OHS: διαβάστε την ιστορία Καθρέπτης - Πύλη).

Ήταν σε άριστη κατάσταση, πολύ εντυπωσιακός και όμορφος. Έτσι ο παππούς μου αποφάσισε να τον πάρει και τον έφερε στο σπίτι. Αμέσως εντυπωσίασε τους γονείς μου και πήρε την θέση του στο διάδρομο, πάνω από ένα τραπεζάκι αντίκα.

Να σας θυμίσω ότι η μητέρα μου ήταν έγκυος τότε.

Κατά τη διάρκεια της μετακόμισης, ο παππούς μου παραπονιόταν  συνεχώς στη γιαγιά μου ότι είχε εφιάλτες.  Έβλεπε συνεχώς, έναν άντρα τα χαρακτηριστικά του οποίου δε μπορούσε ποτέ να προσδιορίσει, παρόλο που έβλεπε σχεδόν κάθε βράδυ το ίδιο όνειρο, να βγαίνει από τον καθρέφτη του διαδρόμου, να τον πλησιάζει και να του λέει ότι η επιλογή έχει γίνει. Θα έρθει απέναντι αυτός που δεν μπορεί να αποφασίσει. 

Κάθε φορά που έβλεπε το όνειρο ξυπνούσε κατατρομαγμένος. Μια φορά μάλιστα ενώ είχε ξυπνήσει και βρισκόταν στο δικό του σπίτι, νόμιζε ότι ήταν μπροστά στο καθρέφτη του σπιτιού μας και του μιλούσε!!! Η γιαγιά μου τον άκουγε να φωνάζει "όχι όχι μην τον πάρεις αυτόν διάλεξε εμένα" προσπάθησε να τον συνεφέρει φωνάζοντάς τον.  Όταν ο παππούς μου συνειδητοποίησε ότι ήταν στο δικό του σπίτι, κοκάλωσε και έκανε ώρες να μιλήσει. Σα να μην καταλάβαινε πως από το ένα μέρος βρέθηκε στο άλλο.

Ο παππούς μου πίστευε ότι όλα αυτά τα όνειρα προέρχονταν από το καθρέφτη, τον οποίο τον θεωρούσε καταραμένο. Συνεχώς έλεγε πως ο δαίμονας που ζει μέσα του θέλει να πάρει τον εγγονό του μόλις γεννηθεί. Οι γονείς μου ανησυχούσαν πολύ για την κατάσταση του παππού μου που πίστευαν ότι άρχισε να τα χάνει. Τσακωνόταν συνέχεια με όλους γιατί ήθελε να πετάξει τον καθρέφτη ενώ οι άλλοι προσπαθούσαν να τον κάνουν να καταλάβει ότι όλα αυτά ήταν της φαντασίας του.

Όταν η μητέρα μου μπήκε στον 7ο μήνα είχε κάποιες επιπλοκές στην εγκυμοσύνη. Οι γιατροί φοβόταν ότι κινδύνευε η ζωή της μητέρας μου και του εμβρύου. Ο παππούς μου τότε τα έχασε τελείως. Φώναζε έξαλλος ότι για όλα φταίει ο δαιμονισμένος καθρέφτης. Πήγε μόνος του να τον σπάσει, όταν έπαθε το πρώτο εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ήταν σε κώμα περίπου μια εβδομάδα. Όταν ξύπνησε, το πρώτο πράγμα που είπε στη γιαγιά μου, που στεκόταν στο πλάι του, ήταν ότι τα κανόνισε όλα. Έκανε μια συμφωνία για να σωθεί το μωρό. Τέλος ζήτησε κλαίγοντας συγγνώμη από τη γιαγιά μου γιατί δεν ήθελε τον ίδιο για ανταλλαγή αλλά κάποιον άλλο που αγαπά. Δεν ήθελε τον ίδιο στην απέναντι πλευρά! Όσες φορές τον ρώτησε η γιαγιά μου ποιος δεν ήθελε τον ίδιο στην απέναντι πλευρά, η μόνη απάντηση που έπαιρνε ήταν: συγγνώμη.

Η μητέρα μου τελικά ξεπέρασε τις επιπλοκές και έκανε ένα πανέμορφο αγοράκι. Τον αδερφό μου. Δυστυχώς οι γιατροί της είπαν ότι δε μπορεί να ξαναμείνει έγκυος. Οι επιπλοκές που είχε της δημιούργησαν πρόβλημα. Παρόλα αυτά μετά από 11 ολόκληρα χρόνια ξαναέμεινε έγκυος σε μένα!

Η γιαγιά μου ίσα που πρόλαβε να χαρεί τον εγγονό της. Μια εβδομάδα μετά πέθανε από καρδιακή προσβολή.

Ο παππούς μου από τότε ήταν πάντα σιωπηλώς, αγέλαστος, χωρίς καμία όρεξη για ζωή. Δεν ερχόταν ποτέ στο σπίτι μας. Οι γονείς μου πιστεύουν ότι δεν ήθελε να αντικρίσει και πάλι το καθρέφτη. Καθόταν στο σπίτι του διαβάζοντας βιβλία. Εκκλησιαστικά και άλλα μυστικιστικά όπως τα χαρακτήρισαν οι γονείς μου.

Το 2012 η υγεία του επιδεινώθηκε. Δε μπορούσε να φροντίσει μόνος του τον εαυτό του και ήρθε στο σπίτι μας. Κάθε φορά που έπρεπε να περάσει μπροστά από τον καθρέφτη σταυροκοπιόταν. Λίγο πριν πεθάνει είπε στη μητέρα μου ότι για να σώσει μια νέα ζωή πρέπει τώρα να πάει στη κόλαση.

Οι γονείς μου ποτέ δε συνέδεσαν τις επιπλοκές της μητέρας μου, το εγκεφαλικό του παππού μου, το θάνατο της γιαγιάς μου με το καθρέφτη. Πίστευαν ότι όλα ήταν στην φαντασία του παππού μου. Ότι του είχε σαλέψει. Μέχρι που τους περιέγραψα τι είδα στο καθρέφτη όταν πέθανε ο παππούς μου και είδαν και αυτοί με τα μάτια τους κάτι πολύ περίεργο. Κάτι που θα σας πω με νέο e mail.

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την Κωνσταντίνα για τη συνέχεια της ιστορίας της!

Διαβάστε Επίσης:

Το είδωλό μου στον καθρέφτη

 Θες να πάμε μια βόλτα;